Shadow usiadła pod drzewem, ze swoim sekretnym zeszytem w ręce. Musiała poprawić tekst jednej z piosenek, która miała znaleźć się na płycie.
Cholera, miała tylko kilka dni, a tak bardzo jej się nie chciało...
Pod wpływem emocji przekreśliła całą linijkę tekstu.
-Kurczę... -Zaczęła nucić pod nosem to, co już miała, mając nadzieję, że reszta sama przyjdzie.

Shad chyba go... nie zauważyła. Nadal opierała głowę o drzewo i śpiewała z zamkniętymi oczkami. -Przeklęty te... -Nie dokończyła. Spojrzała na chłopaka i zamilkła. Wgapiała się w niego bez słowa. -Kyaaa, wiedziałam że wrócisz! -Parsknęła śmiechem i roztrzepała mu włoski. I znowu w jej oczach pojawiły się te kolorowe iskierki.

-Nie mogłeś znaleźć innego miejsca w tak wielkim Londynie? -Uniosła brew i spojrzała na niego pobłażliwie. -Jasne. -Zachichotała cicho. -Odwidziało ci się? Teraz będziesz grzecznym chłopcem i chcesz rozmawiać? -Nie patrzyła już na niego. Kartkowała swój zeszyt.

-Aha? -Shadow uśmiechała się do siebie pod nosem. -Coś ci te tłumaczenia nie wychodzą, Gabryś. -Oj, grabi sobie dziewczyna, grabi. -Hmm... w dodatku niedawno odszedłeś właśnie dlatego, że do siebie przyszłam... Twój argument jest inwalidą. -Obdarzyła go słodkim uśmiechem.

Ostatnio edytowany przez Shadow Moneey (2014-03-10 15:21:08)

-Nie mam zamiaru odchodzić. W przeciwieństwie do ciebie, mi odpowiada towarzystwo. Nawet nadętego dupka. Chociaż teraz zrobiłeś się nawet słodki. -Shad wzruszyła ramionami, patrząc mu w oczy z delikatnym uśmiechem błąkającym się na jej cudnej twarzyczce.

-I mam nadzieję, że nie pokażesz. -Powiedziała szczerze Shadow. -A... czym się zajmujesz? -No, już jak sam podszedł to chyba może liczyć na normalną rozmowę?

Shaddy uśmiechnęła się do niego ciepło. Jest postęp. A to, że jej nie skojarzył można ominąć. -Kiedy tu przyszedłeś, śpiewałam. Kim jestem? -Jej uśmiech się poszerzył. -Tak, muzyczką! Brawo!