Spojrzała na płytę. Rzeczywiście, album Pentatonix'a. Potem spojrzała na chłopaka. Na album. I znowu na chłopaka. I krzyknęła: - Mam pieniądze, mogę sama sobie kupić jakiś album! - zawołała, kładąc gdzieś płytę i już po chwili zapominając, gdzie ją odłożyła, ponieważ podeszła do chłopaka z naburmuszoną miną. - Jak mogę ci się za to odpłacić? - mruknęła z niezadowoleniem.

Ostatnio edytowany przez Eveline Livenasta (2014-03-15 19:29:50)

Nie zwracając już w ogóle uwagi na pozostawiony niewiadomogdzie przedmiot podbiegła do drzwi i stanęła przed nimi, torując chłopakowi drogę wyjścia. - Nie ma mowy, nie pozostanę ci dłużna! - zawołała z lekką paniką.

Westchnęła. - A powiesz mi chociaż jak masz na imię i czemu jesteś w Londynie? - zapytała z wręcz błagającą minką.

- No, bo mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy i będę mogła ci się odwdzięczyć. - odparła, rozglądając się po sklepie. Walnęła ręką w twarz. - Nie wiem, gdzie położyłam ten album! - zawołała z paniką.

- Zadzwonię! - zawołała za chłopakiem, patrząc na nazwisko na płycie. Jacques wydał jej się... no, interesujący. Może jeszcze go spotka.